We zijn ondertussen drie weken verder en veel is er niet gebeurd in deze periode. Ik werk nog altijd op Haunui Farm, mijn werkdag begint nog altijd om 6.30u en eindigt om 16.30u en ik mis thuis nog steeds. Heel hard. In vlagen wel, maar toch.
Wat er wel veranderd is: ik ben 25 jaar geworden EN ik heb mijzelf een auto cadeau gedaan. HA! Allez ja, cadeau is een groot woord. Ik wou een auto om te reizen in NZ en om mijzelf hier te verplaatsen op de boerderij als ik boodschappen moet doen. Dus, voila: daarom kocht ik een auto en mijn aankoop viel ongeveer samen met mijn verjaardag, dus maakte ik er maar een verjaardagscadeau van aan mijzelf. Moet kunnen, toch? Ik doopte haar Berta. Vroeger, op ponykamp, speelden we altijd het spelletje Dikke Berta en ik werk hier op een paardenboerderij, dus die naam leek mij wel gepast. Niet?
Maar dus, deze blogpost heet "verjaren in Nieuw Zeeland." Back to business. Ik werd dus 25 jaar. Best wel een belangrijke en speciale verjaardag. Een verjaardag die gevierd moet worden. Liefst met vrienden en familie enzo. Maar ik besliste om naar Nieuw Zeeland te trekken vlak voor deze verjaardag en dus ik heb mijn verjaardag in NZ gevierd zonder mijn vrienden en familie. En gevierd is een groot woord. Mijn verjaardag was er ineens en de dag ging gewoon voorbij zonder dat er iets speciaals gebeurde buiten een paar Kiwi's die "Happy Birthday" mompelden in dat NZ accent waarbij ik telkens vijf keer moet vragen "Excuse me?" (Ik ben echt niet doof, die mompelen gewoon zo hard dat ik hier volgens mij bekend sta als de slechthorende Belgische)
Nu, mijn verjaardagen die ik in België gevierd heb, zijn ook nooit speciaal hoor. Dat zijn ook gewoon dagen zonder dat er iets speciaals gebeurt en waar mensen "Gelukkige verjaardag" tegen mij zeggen in real life of op Facebook. Maar in België zijn mijn familie en vrienden er en zij maken mijn verjaardag toch iet of wat speciaal. Ze geven mij een paar cadeautjes, ze geven mij liefde en ik mag kiezen wat we die avond eten. En af en toe gaan we misschien ook eens naar de cinema.
Zonder deze mensen hier op mijn speciale dag, doet mij toch wel beseffen hoeveel ze voor mij betekenen door er gewoon te zijn. Ze moeten zelfs niets zeggen. Hun aanwezigheid is genoeg. Zelfs van op een afstand. Ik weet ook wel dat ze hun liefde nu naar NZ sturen en die liefde komt ook aan, maar ik heb hier geen familie en vrienden in de nabije omgeving en dat is toch iets helemaal anders. Geen knuffel of een kus of de woorden "amai, al 25 jaar, dat is een belangrijke verjaardag, misschien moeten we toch maar iets speciaals doen voor de verandering." Er was gewoon werk en leegte, maar ik heb mijzelf wel een ijsje gegund. Toch een lichtpunt.
Ik heb geweend op mijn verjaardag. Ik heb al veel geweend, maar nog nooit op mijn verjaardag. Voor alles is een eerste keer, zeker? Ik denk dat ik nog veel zal wenen dit jaar. Maar dat neem ik er maar bij. Kerstmis komt eraan en ik heb er bewust voor gekozen om te werken op deze dagen om niet geconfronteerd te moeten worden met het feit dat degenen die niet werken naar hun familie gaan, uitgebreide Kerstdiners verorberen en cadeautjes uitdelen. Ik ben wel uitgenodigd op het Kerstdiner van Debbie en haar familie. Debbie is mijn huisgenoot. Haar familie komt naar haar woning hier en zal hier uitgebreid koken. Ik woon hier ook, dus ik mag mee-eten. Dat is iets of wat een troost.
Met Nieuwjaar heb ik vrij en dan trek ik vier dagen naar Rotorua. Ik doe dat niet alleen, maar met Elodie. Iemand dat ik heb leren kennen via de FB pagina Backpackers New Zealand. Daar kijk ik echt naar uit. Ik hoop dat alles meevalt, maar dat zien we dan nog wel.
Om af te sluiten: hoewel ik het hier soms echt moeilijk heb, heb ik nog altijd geen spijt van mijn keuze. Ik weet dat dit once in a lifetime is, dus ik moet gewoon even doorbijten. Ik denk eens ik on the road ben, onderweg ben, dat alles zal veranderen en dat ik een veel blijer gevoel ga hebben, omdat dat echt is waarom ik naar hier ben gekomen: om te reizen, het land te verkennen, ...
Dus, fingers crossed.
Liefs,
Caro x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten